Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 lutego 2017 r., jaki zapadł w sprawie o sygn. akt I CSK 260/16 przyjął, iż żona zmarłego spadkodawcy obowiązana jest respektować prawa jedynego dziecka swojego zmarłego męża i zapewnić mu byt, dzieląc się z nim masą spadkową. W niniejszej sprawie pełnomocnik 13-letniego Jarosława S., jedynego, nieślubnego syna spadkodawcy, wniósł powództwo o zachowek. Spadkodawca – również o imieniu Jarosław, zmarł w 2004 r., w wieku 52 lat. Majątek po nim przejęła Anna S., żona zmarłego. W żądaniu skierowanym przeciwko niej do Sądu, syn spadkodawcy domagał się połowy 1 ha nieruchomości położonej w Warszawie, a będącej w posiadaniu spadkodawcy. Po śmierci męża Anna S., w maju 2005 r. uzyskała sądowe stwierdzenie zasiedzenia wskazanej nieruchomości, jej mąż posiadał bowiem tę działkę przez 29 lat. Anna S. sprzedała tę nieruchomość pewnej spółce za kwotę 5 mln zł. Co ciekawe, opisany grunt należał do rodziny S. od międzywojnia, rodzina utraciła go jednakże na mocy dekretu Bieruta, w wyniku którego działkę przejęło państwo. Jednakże rodzina spadkodawcy cały czas po II wojnie światowej faktycznie posiadała tę nieruchomość. Opisana sprawa dwukrotnie była rozpatrywana przez Sąd II instancji. Gdy po raz pierwszy sprawa wróciła do Sądu I instancji, stwierdzono, iż spadek nabyła pozwana, ale na rzecz dziecka zasądzono 3 mln 824 tys. zł. W wycenie dokonanej przez biegłego oszacowano bowiem wartość całej działki na kwotę 33 mln 899 tys. zł, przy cenie m² kształtującej się na poziomie 3 200 zł. Od tego wyroku apelację wniosły obie strony. Sąd II instancji zmienił wyrok, podwyższając należność powoda, zasądzając na jego rzecz dodatkowo 1 mln 690 tys. zł. Zgodnie z art. 991 § 1 kc: ,,zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni - dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach - połowa wartości tego udziału (zachowek)”. Pozwana w postępowaniu przed Sądem II instancji złożyła wniosek o uwzględnienie jako dowodu aktu notarialnego – przedwstępnej umowy zbycia działki, jaką spadkodawca zawarł ze spółką. Sąd nie uwzględnił jednak tego dokumentu. Pozwana złożyła zatem skargę kasacyjną, w której powołała się nie tylko na naruszenie art. 991 kc, ale również na naruszenie zasad współżycia społecznego. Warto nadmienić, że pełnomocnik pozwanej wskazywał, że w chwili otwarcia spadku działka nie należała jeszcze do Anny S., ponieważ nie zapadł jeszcze prawomocny wyrok stwierdzający zasiedzenie. Z kolei pełnomocnik 13-letnego syna spadkodawcy zauważył, że zasadniczą trudnością w sprawie jest ustalenie momentu, w którym ekspektatywa przekształciła się w majątek. Dodał nadto, iż wyrok zasądzający zachowek na rzecz Jarosława S. zapadł rok po stwierdzeniu zasiedzenia na rzecz pozwanej. W przedmiocie naruszenia zasad współżycia społecznego stwierdził z kolei, że Anna S. nie może powoływać się na tę okoliczność, ponieważ to ona kwestionuje prawa dziecka do majątku jego zmarłego ojca i dokłada starań, aby nie doszła do skutku egzekucja z wygranego procesu powoda ze skargi pauliańskiej. Sąd Najwyższy uznał, że skarga nie powinna zasługiwać na uwzględnienie i oddalił ją. W uzasadnieniu wyroku Sędzia Anna Kozłowska zauważyła, że pozwana w żaden sposób nie kwestionowała posiadania nieruchomości spornej oraz jej wartości. Zdaniem SN oczywiste jest, iż pozwana nabyła przedmiotową działkę na własność, co uzasadnia konieczność podzielenia się majątkiem z synem spadkodawcy. Ponadto, zgodnie z zasadami współżycia społecznego, to pozwana powinna respektować prawa jedynego dziecka swojego zmarłego męża.