Dnia 2 lutego 2018 r. w sprawie o sygn. akt II CZ 84/17 Sąd Najwyższy wydał interesujące postanowienie. Uznał mianowicie, iż wspólnik, który po stronie pozwanej spółki występuje jako interwenient uboczny w postępowaniu o uchylenie lub stwierdzenie nieważności uchwał zgromadzenia wspólników, wbrew stanowisku spółki może zaskarżyć wyrok wydany w sprawie, jednakże tylko w takim zakresie, w jakim z tego uprawnienia mogłaby skorzystać pozwana spółka. W niniejszej sprawie pewien Sąd Okręgowy uznał, iż niektóre zaskarżone uchwały wspólników spółki są nieważne, po czym oddalił powództwo w pozostałej jego części. Wspólnik, który po stronie pozwanej działał w sprawie jako interwenient uboczny, wniósł apelację od wyroku, zaskarżając go w całości. Co ważne, pełnomocnik pozwanej spółki oświadczył, iż nie popiera stanowiska interwenienta ubocznego, wszak przeczy ono stanowisku pozwanej, która powództwo uznała. W obliczu powyższego, Sąd Apelacyjny odrzucił apelację skarżącego, argumentując, że interwencja wspólnika po stronie pozwanej w niniejszej sprawie ma charakter niesamoistny, w konsekwencji czego czynności procesowe podjęte przez interwenienta nie mogły być sprzeczne z czynnościami pozwanej spółki. Tymczasem wystosowanie apelacji od rozstrzygnięcia Sądu I instancji jednoznacznie przeczyło stanowisku spółki, skoro ta nie tylko nie wniosła apelacji od wyroku, ale też nie poparła apelacji interwenienta ubocznego, a wręcz wniosła o to, by została ona odrzucona. Zdaniem Sądu Najwyższego sprawę należało ocenić odmiennie niż uczynił to Sąd II instancji. W opinii tego Sądu interwencja uboczna wspólnika bądź akcjonariusza w sprawie dotyczącej uchylenia uchwały wspólników lub walnego zgromadzenia bądź o stwierdzenie jej nieważności ma samoistny charakter i to bez względu na to, czy taka interwencja zostanie zgłoszona po stronie powodowej czy po stronie pozwanej. Jak zauważył SN samoistność interwencji ubocznej wspólnika w tego rodzaju sprawach wymaga odpowiedniego stosowania w toku procesu przepisów o współuczestnictwie jednolitym, bowiem zgodnie z  art. 81 kpc: ,,jeżeli z istoty spornego stosunku prawnego lub z przepisu ustawy wynika, że wyrok w sprawie ma odnieść bezpośredni skutek prawny w stosunku między interwenientem a przeciwnikiem strony, do której interwenient przystąpił, do stanowiska interwenienta w procesie stosuje się odpowiednio przepisy o współuczestnictwie jednolitym”. Stąd też można wyprowadzić wniosek, że czynności podjęte przez interwenienta są niezależne do woli strony pozwanej, do której interwenient przystąpił. Może on więc wystosować apelację od wyroku sądu pierwszej instancji nawet wówczas, gdy czyni to wbrew woli pozwanej. Skoro zatem w niniejszej sprawie apelacja interwenienta została odrzucona z uwagi na sprzeciw pozwanej spółki, to jednocześnie doszło do naruszenia przepisów procesowych. Z drugiej jednak strony, jak podkreślił SN, wniesioną apelację należało ocenić pod kątem pokrzywdzenia zaskarżonym wyrokiem. Gdy apelacja jest wnoszona przez interwenienta ubocznego, Sąd ocenia interes prawny z punktu widzenia strony, po której działa interwenient. Jeżeli więc powództwo uwzględniono jedynie w części, tzn. tylko niektóre spośród uchwał wspólników uznano za nieważne, a w pozostałym zakresie sąd oddalił powództwo, to takie rozstrzygniecie było niekorzystne dla pozwanej spółki tylko w tej części, w jakiej uwzględniono powództwo i tylko w tej części wyrok mógłby zostać zaskarżony. Z kolei w przypadku wniesienia apelacji od części oddalającej powództwo – podlegałaby ona odrzuceniu jako niedopuszczalna. Podsumowując swoje rozważania Sąd Najwyższy stwierdził, ze apelacja interwenienta ubocznego była dopuszczalna tylko w tym zakresie, w jakim Sąd przyjął nieważność uchwał wspólników spółki.