W dniu 24 sierpnia 2017 r. 3 sędziów Sądu Najwyższego, w sprawie o sygn. akt III CZP 20/17 podjęło ważną uchwałę – w szczególności dla właścicieli samochodów. Uchwała ta została wydana w sprawie pierwotnie rozpatrywanej przez Sąd Okręgowy, który dokonał połączenia dwóch spraw: wniesionej przez pewną spółkę z o.o. oraz przez Mariusza G. przeciwko towarzystwu ubezpieczeniowemu Liberty Seguros z siedzibą w Madrycie. W październiku 2014 r. Mariusz G. w wyniku wypadku samochodowego, rozbił swoje auto marki Seat Toledo. Wspomniany zakład ubezpieczeń z siedzibą w Madrycie Hiszpanii, od którego sprawca wypadku wykupił pakiet OC zaoferował Mariuszowi G. auto zastępcze. Poszkodowany jednak nie skorzystał z tej propozycji, ale od właściciela warsztatu samochodowego wynajął Volkswagena Passata, zobowiązując się do zapłaty 200 zł za każdą dobę korzystania z pojazdu. Z kolei w pierwszej z połączonych spraw, spółka wynajęła auto za 170 zł dziennie, zaś ubezpieczyciel proponował jej samochód zastępczy za niższą kwotę, tj.75 zł, a w obliczu odmowy skorzystania przez spółkę z jego oferty, ubezpieczyciel nie zgodził się na refundację kosztów eksploatacji samochodu ponad wskazaną przez siebie wysokość. Pozew przeciwko ubezpieczycielowi, w którym zażądali zwrotu całej sumy wynajmu auta zastępczego złożyła zarówno spółka z o.o. jak i Mariusz G. Mimo podobieństw obu spraw, Sądy I instancji wydały w nich odmienne orzeczenia. W sprawie Mariusza G. Sąd zasądził wydatki za 30 dni, co w sumie dało kwotę 4 169 zł z odsetkami, wskazując, iż kierowca niebędący sprawcą wypadku ma prawo do wyboru zakładu, od którego wynajmie auto zastępcze, a okoliczność, że cena takiego wynajmu różni się od przeciętnych kosztów, nie ma tu żadnego znaczenia. Natomiast w sprawie spółki z o.o. Sąd oddalił żądanie, uzasadniając swoje stanowisko tym, że najem auta zastępczego dwukrotnie przewyższał koszty, toteż poszkodowany przyczynił się do zwiększenia szkody. Z apelacją do Sądu Okręgowego wystąpiło towarzystwo ubezpieczeń, jednakże Sąd ten powziął wątpliwość, czy w ramach obowiązku minimalizacji szkody, poszkodowanemu, który nie skorzystał z oferty najmu pojazdu od ubezpieczyciela OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, oferującego mu bezpłatnie pojazd zastępczy według stawek niższych od oferowanych przez wynajmującego, przysługuje zwrot faktycznie poniesionych wydatków na najem pojazdu zastępczego? W sprawie zabrał zatem głos Sąd Najwyższy, który w pierwszej kolejności odwołał się do swojej wcześniejszej uchwały z 17 listopada 2011 r. (III CZP 5/11), w której przyjęto, że odpowiedzialność ubezpieczyciela  z tytułu OC za uszkodzenie lub zniszczenie pojazdu nie służącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Zdaniem SN nie można uznać za celowego rozszerzenia nadmiernej odpowiedzialności odszkodowawczej, bowiem mogłoby to prowadzić do podniesienia składek ubezpieczeniowych. Na gruncie niniejszej sprawy sędzia sprawozdawca Roman Trzaskowski zauważył m.in., że: ,,nie wszystkie wydatki związane z najmem auta zastępczego - mogą być refundowane. Uchwała dzisiejsza chroni zatem ubezpieczyciela przed ponoszeniem nieuzasadnionych kosztów, a poszkodowany ma pewność, że może wynająć auto bezkosztowo. Natomiast jeżeli poszkodowany wynajmie auto zastępcze na własną rękę na mniej korzystnych warunkach, to musi się liczyć z tym, że poniesie częściowo koszty”.