Orzeczenie dotyczące tego zagadanienia zapadło w dniu 13 stycznia 2017 r., w sprawie o sygn. akt I ACa 2111/15, której realia przedstawiały się następująco. Sąd Okręgowy dokonał częściowego uwzględnienia powództwa w sprawie o ochronę dóbr osobistych. W jego opinii bowiem pozwana, która opublikowała na swoim internetowym portalu nieprawdziwe informacje dotyczące powódki, dopuściła się naruszenia jej dóbr osobistych. Od opisanego rozstrzygnięcia apelację wniosła pozwana, która domagała się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości. Jako jeden z zarzutów wskazała naruszenie przez Sąd I instancji przepisów proceduralnych oraz uznanie za dowód w sprawie wydruków komputerowych spornych publikacji, które przedłożyła powódka jako załącznik do jednego z pism w sprawie. W opinii pozwanej, wydruk komputerowy nie może być uznany za środek dowodowy, ponieważ są nim wyłącznie przyrządy utrwalające albo przenoszące obrazy lub dźwięki, a nie opisy wyrażone pismem. Zdaniem pozwanej Sąd okręgowy w niniejszej sprawie błędnie zastosował art. 308 kpc. Przepis ten stanowi: ,,dowody z innych dokumentów niż wymienione w art. 2431, w szczególności zawierających zapis obrazu, dźwięku albo obrazu i dźwięku, sąd przeprowadza, stosując odpowiednio przepisy o dowodzie z oględzin oraz o dowodzie z dokumentów". SA w Warszawie uwzględnił apelację pozwanej jedynie w części. Nie uznał mianowicie za trafnego zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji regulacji dotyczącej środków dowodowych. Sąd Apelacyjny wyraźne zaznaczył, że wydruki komputerowe spornych publikacji internetowych, które zostały przedłożone przez stronę powodową w pozwie jako załączniki, stanowiły dowód w sprawie. Odnosząc się zaś do przywołanego art. 308 kpc, zauważył, iż przepis ten nadaje moc dowodową wydrukom zrzutów ekranowych. Dodatkowo, jak zauważył SA, art. 308 kpc rozróżnia kategorie dowodów z urządzeń utrwalających albo przenoszących obrazy lub dźwięki, zawierając otwarty katalog środków dowodowych. Omawiając poszczególne rodzaje dowodów, SA w Warszawie stwierdził, iż dowody wizualne zawierają informacje postrzegane za pomocą wzroku i zaliczyć do nich można dowody z filmu, telewizji, fotokopii, fotografii i rysunków. Z kolei dowody audialne odnoszą się do dowodów zawierających informacje postrzegane za pomocą słuchu, a więc do płyt i taśm dźwiękowych. Sąd II instancji podniósł również, że wydruki komputerowe mogą być dowodem w procesie cywilnym. Stanowią one wszak "inny środek dowodowy", o jakim mowa zarówno w art. 308 kpc jak i art. 309 kpc. Zgodnie z art. 309 kpc: ,,sposób przeprowadzenia dowodu innymi środkami dowodowymi niż wymienione w artykułach poprzedzających określi sąd zgodnie z ich charakterem, stosując odpowiednio przepisy o dowodach". Sąd Apelacyjny w Warszawie podkreślił, iż nie można przyjąć niejako automatycznie, że oświadczenie, jakie wynika z komputerowego wydruku zgodne jest z rzeczywistym stanem rzeczy, ponieważ taki nośnik może być z łatwością modyfikowany. Ten środek dowodowy świadczy jednakże w opinii SA o istnieniu zapisu komputerowego określonej treści w chwili wydrukowania tekstu. W opinii Sądu II instancji w niniejszej sprawie brak było podstaw do podważenia mocy dowodowej wydruków komputerowych.